Jij bent klaar! Maar is de samenleving dat ook?
Jonge vrouwen worden niet altijd – of erger: meestal niet – serieus genomen. Toen een groepje Young Ladies na de Academy per trein naar huis reisde en een van hen desgevraagd aan omstanders vertelde dat ze met z’n allen uit Den Haag kwamen, was de reactie: ‘Oké, wezen shoppen zeker. Zijn jullie geslaagd op Black Friday?’ De Young Lady antwoordde, geheel naar waarheid: ‘Nee, we zijn op het Ministerie van Buitenlandse Zaken geweest. En een aantal van ons heeft daar een pitch gehouden.’ Op een andere Young Lady wijzend, zei ze: ‘Zij heeft haar ondernemingsplan gepresenteerd. En ik mijn plan om jongeren beter bij de democratie te betrekken.’ Dit antwoord wekte verbazing en een ongemakkelijke stilte. Later, in een restaurant, vond met wildvreemden eenzelfde soort gesprek plaats en was de verbazing ongeveer even groot als in de trein.
Wat een prachtig maar ook tragikomisch voorbeeld! Het aantal jonge ambitieuze vrouwen groeit, maar groeit de buitenwereld mee? Zijn de mensen wel ‘klaar’ voor de energie en doelgerichtheid waarmee Young Ladies zich op maatschappelijke issues en hun toekomstdromen storten? En bereid zijn alles opzij te zetten om het verschil te maken inzake het klimaat, de zorg, veiligheid, sociale cohesie? Of zijn nog teveel mensen – zoals uit het voorbeeld blijkt – gehecht aan het beeld dat jonge vrouwen op aarde zijn voor het kopen van leuke spulletjes? Aan het beeld van prinsesjes-in-de-dop die het belangrijker vinden er goed uit te zien dan voor te sorteren op een invloedrijke baan of positie?
Ikzelf haal twee nuttige ‘lessen’ uit dit voorbeeld, die prachtig aansluiten bij mijn observaties tijdens de tiende editie van de Academy. Om te beginnen onderstreept het de noodzaak om niet wakker te liggen van reacties die voortkomen uit cynisme, lompheid of onbegrip. Besef dat die opmerkingen niet over jou gaan, maar over een (veelal achterhaald) vrouwbeeld dat bij de ánder leeft. Er is, kortom, geen enkele reden om je droom of ambitie terug te schroeven of in te slikken als je reserves of weerstand ontmoet. Het hoopvolle van deze Academy was dat ik zag dat vooral MBO-ers – die meestal al de nodige weerstand achter de rug hebben – weten hoe ze met dit negativisme moeten dealen. En daarin een voorbeeld kunnen zijn voor Young Ladies die daar nog onervarener in zijn.
De tweede ‘les’ luidt dat het belangrijk is elkaar, ook na de Academy, vast te houden. Natuurlijk heeft ieder zijn eigen droom om te realiseren. Maar door contact te blijven houden, ervaringen uit te uitwisselen en successen te delen met andere Young Ladies en de mensen in het YLBA-netwerk, geef je elkaar (extra) energie om voor je persoonlijke doelen te blijven gaan en dwing je in zekere zin af dat er anders naar jonge, ambitieuze vrouwen gekeken gaat worden. Op die manier ‘help’ je én jezelf én de samenleving.
Zorg daarom dat de YLBA geen herinnering wordt maar een permanente inspiratiebron.