IZETTE POLINDER: ’STEUN DE LOKALE KRACHTEN’

V: Jij wilt de eerste, vrouwelijke voorzitter van Interpol worden.  
A: Dat is precies wat ik op de YLBA geleerd heb: niet terugschrikken om je droom met anderen te delen. En niet lager inzetten dan nodig is om wat je écht wilt ook daadwerkelijk te kunnen bereiken.

V: Wat wil je bereiken dat het voorzitterschap van Interpol noodzakelijk maakt?
A: Mijn ultieme streven is de drugshandel tussen Zuid-Amerika en Europa een slag toe te brengen. Het liefst helemaal uit te bannen.  

V: Hóe wil je dat bereiken?
A: Door de gegevensuitwisseling tussen Zuid-Amerika en Europa te verbeteren. Interpol is daar bij uitstek de organisatie voor. Zij hebben als doel de internationale criminaliteit te bestrijden via informatie-uitwisseling tussen politiediensten.

V: Waarom wil je het liefst al je energie op deze drugsroute richten?
A: Als jong schoolmeisje raakte ik bij Aardrijkskunde al gefascineerd door Zuid-Amerika. Door de Machu Picchu, de Inca’s en de andere volkeren en culturen die op dat continent tot bloei zijn gekomen. Ik heb daar een heel warm gevoel bij. 

V: … maar het verklaart nog niet dat je per se betrokken wilt raken in de strijd tegen drugshandel.
A: Toch wel. Vanwege mijn fascinatie voor de schoonheid van Zuid-Amerika en de warmte van de mensen, kan ik het moeilijk accepteren dat die samenlevingen zó gedomineerd worden door de narcoticabendes. En wil ik door de onderlinge banden nóg verder aan te halen, ook in cultureel opzicht, proberen de drugshandel, die zoveel levens daar én hier kapotmaakt, te laten stoppen.        

V: Is er een culturele afstand tussen Zuid-Amerika en Europa, die de drugsbestrijding dwarszit?
A: Ik weet zeker dat er cross-cultureel winst te behalen is. En dat de effectiviteit van samenwerkende politiediensten verhoogd kan worden door ze meer van elkaars cultuur te laten leren en ervaren. In dat groeiende onderlinge begrip ligt ook mijn eigen expertise.  

V: Jij zegt dat er op dit vlak winst te behalen is. Waar precies?
A: In Europa beseffen we nog te weinig dat de rest van de wereld niet meer tegen ons opkijkt. Dat wijzelf ook moeten leren.   

V: En wat zou dat kunnen schelen in de drugsbestrijding?   
A: In het geval van Zuid-Amerika is het misschien effectiever wanneer we lokale krachten steunen die zich tegen het drugsgeweld keren, dan te zeggen “zó moet het!”. In Ecuador bijvoorbeeld woedt nu een felle, binnenlandse strijd. Steun die goede krachten waar het kan, zou ik zeggen.  

V: Ben je al onderweg om inderdaad voorzitter van Interpol te worden?
A: Met mijn studie ‘International Relations & International Organization’ zit ik in de diplomatieke hoek, niet in de justitiële. Voor deze functie lijkt dat een nadeel. Maar ik denk dat het in de toekomst niet zozeer om de technologie van de informatie-uitwisseling zal draaien, maar om de wil. Om machtspolitiek, dus. Misschien neemt de bereidheid om informatie uit te wisselen wel af, tenminste, als we de uitwisseling niet actief stimuleren.

V: En daar kun jij mogelijk een positieve rol in spelen?
A: Hopelijk. Daarvoor heb je in ieder geval diplomatieke vaardigheden nodig.  

V: Wat moet je, vind jezelf, nog ontwikkelen om jouw droom te realiseren?  
A: Om me internationaal makkelijker te kunnen bewegen, heb ik al cursussen Spaans en Russisch gedaan. Maar zoals ik zei: het tonen van mijn ambitie, het vaker naar voren stappen en zeggen “ik kán dit” of “ik ga dit doen” is nog steeds iets waar ik aan moet werken. Zeker als je zo’n hoge functie wilt hebben, kom je er niet met alleen kennis en goede intenties.   

Net als Izette meedoen aan de Young Lady Business Academy? Klik hier om je aan te melden